"Jeg skriver språket er en enkel bok om sammensatte forhold, med et fortryllende fravær av poetisk hokus pokus.(...) På sitt ypperste gir Dragseths fasett- øynepoesi leseren følelsen av å bevege seg i full fart gjennom verden med flere par øyne."

Les mer

–Dagbladet

"Sjeldan eller aldri før har vi vel møtt ein slik konstentrasjon om skrifthistorie og om det å skriva fram historie og samtid, menneske, ting og sosiale relasjonar, det heslege og det useieleg vakre, det realistiske og det bortanfor som berre diktet kan fange inn".

Les mer

–Vårt Land

"Her møter jeg en erfaren dikter, en som har jobbet med ord og språk og rytme i mange år, som har bred lesning og dyp orientering, som øser av sin poetiske overflod.(...) Dette er hele skriftens, språket, poesiens og litteraturens
historie som er forsøkt fanget i noen linjer."

Les mer

–Fædrelandsvennen

"....ei subtil undersøking av språkets underlag, av språkets grunnføresetnad i si eiga brukshistorie. Ekstra spennande blir det når ein ser at forfattaren òg teppebombar teksten sin med fenomen som i utgangspunktet ikkje er språklege, frå små atom til ulike fenomen i naturen og menneskelivet. Stordiktet ekspanderer frå ei undersøking av heile den menneskelege førestillingsverda som ein del av dette feltet ein kan høyra, som bakgrunnstøy, eller kva ein skal kalla det, når ein orienterer seg i verda".

Les mer

–Klassekampen

"Terje Dragseth viser seg som en Henrik Wergeland av vår tid i denne energiske diktsamlingen.(...) Langdiktet blir aldri kjedelig å lese, en skulle heller ønske at det ikke tok slutt".

Les mer

–Aftenposten

"Diktet er en klagesang, og en hvalsang, en seierssang i Iliadisk stil:En reise i tid og rom."

Les mer

–Ny Tid